ชีวประวัติ ปฏิปทาพระอาจารย์อุ่น ธัมมธโร วัดทิพยรัฐนิมิตร (วัดป่าบ้านจิก) อ.เมือง จ.อุดรธานี
พระอาจารย์อุ่น ธัมมธโร วัดทิพยรัฐนิมิตร (วัดป่าบ้านจิก) อ.เมือง จ.อุดรธานี ท่านเป็นชาวอําเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนม เดิมท่านบวชเป็นพระภิกษุมหานิกาย ต่อมาได้ญัตติเป็นพระคณะธรรมยุติกนิกาย พร้อมด้วยพระอาจารย์อ่อน ญาณสิริ ,พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร และ พระอาจารย์กว่า สุมโน ณ วัดโพธิสมภรณ์ อําเภอเมืองอุดรธานี จังหวัดอุดรธานี
ปี พ.ศ.๒๔๘๑ พระอาจารย์อุ่น ธมฺมธโร ท่านเป็นเจ้าอาวาส วัดทิพยรัฐนิมิตร (วัดป่าบ้านจิก) และในปีนี้ พระอาจารย์อุ่นได้เดินทางไปธุดงค์และชักชวนพระ ๓๐ รูป ซึ่งมี หลวงปู่ถิร ฐิตธัมโม จากอำเภอมุกดาหารมาจำพรษา อยู่ที่ วัดบ้านจิก อ.เมือง จ.อุดรธานี
เมื่อพรรษาที่ ๙ ท่านมรณภาพในป่า ที่อําเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนม เมื่ออายุ ได้ ๕๖ ปี
พระอาจารย์อุ่น ธมฺมธโร ท่านฉันเจ (มังสวิรัติ) โดยตลอดซึ่งเป็นที่รู้กันโดยทั่วไป แม้ในประวัติของหลวงปู่หล้า เขมปัตโต ก็มีกล่าวถึงว่าหลวงปู่หล้าธุดงค์ไปพักกับ “พระอาจารย์อุ่น ธมฺมธโร” ที่ อ.ท่าอุเทน จ.นครพนม แล้ว “พระอาจารย์อุ่น ธมฺมธโร” บอกว่าให้หลวงปู่หล้าฉันอะไรก็ได้ แล้วแต่บิณฑบาตมาได้ ไม่จำเป็นต้องฉันเจ (มังสวิรัติ) ตามท่าน
ในระยะที่หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ยังจำพรรษาอยู่ ณ วัดเจดีย์หลวง อ.เมือง จ.เชียงใหม่ คือ ก่อนปี พ.ศ. ๒๔๘๒ โดยท่านเจ้าคุณพระธรรมเจดีย์ (หลวงปู่จูม พนฺธุโล) ได้ให้ “พระอาจารย์อุ่น ธมฺมธโร” ขึ้นไปเชียงใหม่ เพื่ออาราธนาหลวงปู่มั่น ให้กลับภาคอีสานอีกวาระหนึ่ง แต่ก็ไม่เป็นผล ครั้งนั้น “พระอาจารย์อุ่น ธมฺมธโร” ไปเล่าเรื่องฉันเจ (มังสวิรัติ) ให้หลวงปู่มั่นฟัง จนเป็นเหตุให้หมู่คณะทะเลาะแตกแยกกัน
หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต เทศน์เรื่องนี้สอนแก่ พระอาจารย์อุ่น ธมฺมธโร ว่า พระอรหันต์ทั้งหลายท่านไม่ทะเลาะกันเพราะเรื่องกินเรื่องขี้ดอก อะไรพวกเราจะมาทะเลาะกันเพราะเรื่องพรรค์นี้
“คนเรามันไม่ได้วิเศษเพราะการกินผักกินเนื้อนะ แต่มันวิเศษด้วยการกินเพราะการพินิจพิจารณาโดยแยบคาย อันผักหญ้าเนื้อนั้นมันไม่ได้รู้เรื่องดี เรื่องชั่ว เหมือนคนเรา จิตเราดอก
พระธรรมคำสอนแง่หนักเบาต่างหาก ที่เรานำมาพินิจพิจารณา แล้วนำมาสอนตนจะทำให้เราดีขึ้นได้ เรื่องกิน อยู่หลับนอน อะไรๆ พระพุทธเจ้าพระองค์ก็ทรงบัญญัติไว้หมดแล้ว ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรกับกินเจ ไม่กินเจ กินเนื้อ ไม่กินผัก กินแต่ผักไม่กินเนื้อ อันไหนกินได้ ฉันได้ ท่านก็บัญญัติไว้หมดแล้ว
ถ้าท่านคิดว่าการกินแต่ผักทำให้ท่านเลิศเลอ เป็นผู้วิเศษขึ้นมาได้ อันนี้ผมก็สุดปัญญาที่จะสอนท่าน ถ้าการกินแต่ผักอย่างท่านว่า เป็นผู้บริสุทธิ์สิ้นกิเลส จบพรหมจรรย์ได้ มนุษย์ไม่ได้สิ้นกิเลสหรอก วัวควายเป็นต้นนั่นแหละมันจะสิ้นก่อน เพราะมันไม่ได้กินเนื้อ มันกินแต่ผักแต่หญ้าเต็มปากเต็มพุง มันกินแต่ผักแต่หญ้า ทำไมลูกมันถึงยังเต็มท้องไร่ทุ่งนา
ถ้าการกินแบบท่านว่าเป็นของเลิศ วัวควายมันเลิศก่อนแล้ว เพราะมันเกิดมามันก็กินแล้ว โดยไม่ต้องมีใครคอยสอน ถึงท่านกินยังไง มันก็ไม่เท่าวัวเท่าควายกินหรอก เพราะวัวควายมันปฏิเสธเนื้อโดยประการทั้งปวง กินแต่ผักแต่หญ้า
ถ้าจะกินเจ ฉันเจ กินผักไม่กินเนื้อ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่การไปหาตำหนิคนโน้นคนนี้ ว่ากินเนื้อเป็นเปรตเป็นผี มันไม่สมควร แล้วก็มาหลงตน ยกยอตนว่าเป็นผู้ประเสริฐกว่าคนอื่นเขา ท่านดูใจของท่านเองก็ได้นี่ ว่ามันประเสริฐตรงไหนหรือยัง ถ้ายังไม่ประเสริฐให้รีบแก้ ราคะ โทสะ โมหะ ที่เผาหัวอยู่นั่นล่ะ มันเป็นสิ่งที่ท่านต้องแก้เสียโดยเร็วพลัน ไม่ใช่วันๆ เที่ยวแต่ชวนหาคนมากินผัก ไอ้ผักนั้นผมก็กิน
คนเรามันประเสริฐเลิศได้ด้วยความประพฤติ มิใช่เพราะการกิน ส่วนเรื่องการกินเป็นเรื่องรองๆ อย่าเอามาเป็นเรื่องเอก ท่านจะกินก็กินเถอะเจ ผักของท่านนั้น ผมไม่เอาด้วยหรอก”
เมื่อท่านพูดจบลง คณะญาติโยมที่มาด้วยเงียบกริบ มองตากันปริบๆ ไม่มีใครกล้าพูดกล้าแสดงอะไรอีก บางคนคงจะรู้สึกว่าเหมือนฟ้ามันผ่าลงที่กบาลฤดูแล้ง บางคนก็คงจะเห็นเหตุผลที่ท่านแสดงอย่างคมคาย แต่สำหรับบางคนที่จิตใจไม่ยอมรับความจริง ก็ถือว่าเป็นกรรมของสัตว์ไป
ครั้นต่อมา เมื่อท่านเจ้าคุณพระธรรมเจดีย์ (หลวงปู่จูม พนฺธุโล) ลงไปกรุงเทพฯ ด้วยกิจคณะสงฆ์ พอเสร็จแล้วท่านจึงเลยไปเชียงใหม่แล้วนิมนต์หลวงปู่มั่นด้วยตนเอง หลวงปู่มั่นบอกว่า เออ ! อย่างนี้ซิ นิมนต์ด้วยหนังสือใหญ่ (คือนิมนต์ด้วยตนเอง)
ขอนอบน้อมพระอริยสงฆ์ด้วยเศียรเกล้า
อนุโมทนาบุญกุศลจากการอ่าน
ขอขอบพระคุณที่มา ,FB พระกรรมฐานสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
ขอสรรพมงคลมีแด่ท่าน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น