ท่องเที่ยวธรรม

คําว่า “สติปัฏฐาน” แปลว่า ความตั้งทั่วแห่งสติ ซึ่งความจริงก็คือ มีสติ มีสัมปชัญญะ มีอาตาปี ตั้งอยู่ที่กายที่จิต ชื่อว่า สติปัฏฐาน . สติปัฏฐาน มีอย่างเดียวแต่รู้อารมณ์ ๔ อย่าง จึงชื่อว่า สติปัฏฐาน ๔ คือ ๑. รู้ตามความขยับเขยื่อนเคลื่อนไหว หรือนิ่งอยู่ของกาย อย่างชัดเจน ชื่อว่า”กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน” ๒. รู้ความเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ของเวทนาอย่างชัดแจ้ง ชื่อว่า“เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน” ๓. รู้ตามเห็นตาม ซึ่งจิตมีความยินดีในกามารมณ์ หรือจิตไม่มีความยินดีในกามารมณ์ก็รู้ชัด ดังนี้เป็นต้น ชื่อว่า”จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน” ๔. รู้ตามเห็นตาม ซึ่งธรรมทังหลาย อันมีนิวรณ์๕ เป็นต้น ซึ่งเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ที่กายทีจิตอย่างชัดแจ้งเนืองๆอยู่ ชื่อว่า “ธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน” . ในโพธิปักขิยธรรม อันมีสติปัฏฐาน๔ เป็นต้นนี้ จะเกิดขึ้นได้เพราะอํานาจของสัมมาสมาธิของผู้มีศีลบริสุทธิ สัมมาสมาธิ นั้นเป็นเสาหลักสําคัญ เพราะสัมมาสมาธิเป็นองค์มรรคที่๘  พระอริยสงฆ์เจ้า หลวงปู่เจือ สุภโร /คณะผู้จัดทำ สานุศิษย์หลวงปู่เจือ สุภโร