ชีวประวัติ ปฏิปทาหลวงปู่นงค์ ปคุโณ วัดอุดมคงคาคีรีเขต อ.มัจจาคีรีเขต จ.ขอนแก่น

๏ ประวัติและปฏิปทา หลวงปู่นงค์ ปคุโณ ๏ 

     วันนี้วันที่ ๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๖๗ เป็นวันครบรอบ ๑ ปี ปารละสังขาร หลวงปู่นงค์ ปคุโณ วัดอุดมคงคาคีรีเขต อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น ท่านเป็นธรรมทรยาทของหลวงปู่ผาง จิตตคุตโต 

     “ พระกรรมฐานอย่าย้านตาย หลวงปู่ผางสอนไว้

       ให้วางความตาย อย่าเสียดายความมี

        อย่าทิ้งพุทโธ หัวใจโตรักษาให้ดี “

        โอวาทธรรม หลวงปู่นงค์ ปคุโณ

     พระครูนิวิฐสมณวัตร (นงค์ ปคุโณ นธ.เอก) นามเดิม นงค์ นามสกุล ยะหล่อม เกิดเมื่อ วันพฤหัสบดี ที่ ๓ สิงหาคม พ.ศ.๒๔๙๓ ตรงกับวันแรม ๕ ค่ำ เดือน ๘ (ตามปฏิทินจันทรคติ) ปีขาล เกิดที่ ต.ศรีบุญเรือง อ.ชนบท จ.ขอนแก่น 

บิดาชื่อ นายเกิ้ง ยะหล่อม มารดาชื่อ นางดี ยะหล่อม มีพี่น้องร่วมบิดามารดา ๗ คน ดังนี้

๑. นายพี ยะหล่อม เสียชีวิตแล้ว

๒. นางเข็ม ยะหล่อม เสียชีวิตแล้ว

๓. นางบัวลา ยะหล่อม เสียชีวิตแล้ว

๔. นายบุญตา ยะหล่อม เสียชีวิตแล้ว

๕. นายสงกา ยะหล่อม เสียชีวิตแล้ว

๖. นายโสม ยะหล่อม เสียชีวิตแล้ว

๗. พระครูนิวิฐสมณวัตร (หลวงปู่นงค์ ปคุโณ)

#การบรรพชาอุปสมบท

 บรรพชาอุปสมบทเมื่อ วันจันทร์ ที่ ๑๗ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๑๕ ตรงกับวันขึ้น ๗ ค่ำ เดือน ๘ (ตามปฏิทินจันทรคติ) ปีชวด ณ พัทธสีมาวัดศรีบุญเรือง อ.ชนบท จ.ขอนแก่น โดยมี

พระมุนีวรญาณ (เจ้าคุณพระมุณีวร ญาณเถร เขียว มหานาโม) เป็นพระอุปัชฌาย์ 

พระปลัดบุญมา ปิงคิโย เป็นพระกรรมวาจารย์ 

พระทองดี กันตธัมโม (พระครูกันตธรรมานุรักษ์) เป็นพระอนุสาวนาจารย์ 

ได้รับฉายาว่า “ปคุโณ”

#ลำดับการจำพรรษา

- พรรษาที่ ๑ - ๔ (พ.ศ. ๒๕๑๕ – ๒๕๑๘) จำพรรษาที่วัดศรีบุญเรือง อ.ชนบท จ.ขอนแก่น 

       สมัยนั้นพระภิกษุบวชใหม่ จะต้องอยู่กับพระอุปัชฌาย์ (เจ้าคุณพระมุณีวร ญาณเถร เขียว มหานาโม) อดีตเจ้าอาวาสวัดศรีบุญเรือง และอดีตรองเจ้าคณะจังหวัดขอนแก่น(ธ) พระอาจารย์ท่านแรก ซึ่งเปรียบเสมือนลูกอยู่กับพ่อแม่ เพื่ออุปฐาก ดูแลรับใช้พระอุปัชฌาย์ ศึกษาข้อวัตร แนวการปฏิบัติตน รู้พระธรรมวินัย จึงจะสามารถไปเรียนรู้และศึกษาด้วยตนเองต่อไป หลวงปู่นงค์ ศึกษาร่ำเรียนนักธรรมและภาษาบาลี จนจบนักธรรมเอก

        ครั้นพอออกพรรษา ที่ ๔ หลวงปู่นงค์ มีความรู้สึกว่าจะไม่จำพรรษา ที่ ๕ อยู่วัดศรีบุญเรืองต่อ เพื่อจะไปศึกษาด้านปริยัติธรรม หรือการออกธุดงค์ ไปศึกษาวิปัสสนากรรมฐาน ตามเทือกเขา ป่าไม้ลำเนาไพร เพราะว่าการออกธุดงค์ เป็นการไม่ยึดติดกับสถานที่ สามารถฝึกจิตใจให้เข้มแข็ง ฝึกสมาธิให้มั่นคง พร้อมได้ศึกษาทบทวนข้อวัตรการปฏิบัติ ท่านจึงได้ตัดสินใจกราบลา พระอุปัชฌาย์ เพื่อออกธุดงค์ โดยเดินทางไปทาง จ.สกลนคร ผ่าน อ.ส่องดาว ท่านจึงได้ไปกราบนมัสการ หลวงปู่วัน อุตตโม (พระอุดมสังวรวิสุทธิเถร) วัดวัดถ้ำอภัยดำรงธรรม (วัดถ้ำพวง) ซึ่งหลวงปู่วัน ท่านก็ได้ให้ปฏิปทากับหลวงปู่นงค์ ว่า “ข้อวัตร การปฏิบัติของพระกรรมฐานที่ดี ต้องมุ่นเน้นพระวินัยเป็นสำคัญ โดยให้ไปศึกษาจากพระปาฏิโมกข์” 

       หลวงปู่วัน ยังกล่าวอีกว่า “พระปาฏิโมกข์ คือหัวใจสำคัญของพระภิกษุ การท่องการศึกษา พระปาฏิโมกข์นั้นสำคัญมาก พระภิกษุรูปใด ไม่มีบารมี ก็จะไม่สามาถท่องจำได้ แต่ถ้ามีการฝึกฝน มีความขยันหมั่นเพียร ก็จะสามารถผ่านไปได้ ต่อไปก็จะเป็นพระผู้ใหญ่ในวันข้างหน้า สามารถปกครองดูแลภิกษุหมู่มากได้” 

        เท่ากับว่าหลวงปู่วัน เป็นพระอาจารย์ท่านที่ ๒ หลวงปู่นงค์ ได้อยู่ดูแลรับใช้อุปฐาก หลวงปู่วัน เป็นระยะเวลา 15 วัน จึงได้กราบลาหลวงปู่ เพื่อออกเดินธุดงค์ไปศึกษาต่อ 

     จนถึงวัดป่าอุดมสมพร อ.พรรณานิคม จึงได้เข้ากราบนมัสการ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร เพื่อศึกษาข้อวัตรแนวทางปฏิบัต หลวงปู่ฝั้น ท่านก็เมตตา ให้ปฏิปทากับหลวงปู่นงค์ ว่า “รู้ตั้งสมาธิให้มั่นคง สอนกำหนดจิตใจให้สงบ รู้เท่าทันความกลัว กลัวผีกลัวเสือ เช่น ถ้าจิตใจเรากลัวเสือเมื่อไหร่ เสือมันก็กินจิตใจคนได้ ถ้าเราไม่กลัว เสือมันก็แค่กินร่างของคนต่างหาก นั่นแหละเขาจึงพูดกันว่า ผู้ไม่กลัวตายไม่ตาย ผู้กลัวตายต้องตายเป็นอาหารของสัตว์” ท่านเตือนใจ สอนให้รู้จักตนเองอยู่เสมอ

     ขณะที่หลวงปู่นงค์ ได้ศึกษาข้อวัตร แนวทางปฏิบัติ และดูแลรับใช้อุปฐากหลวงปู่ฝั้น ที่เป็นพระอาจารย์ท่านที่ ๓ อยู่นั้น สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก เสด็จมาเยี่ยมหลวงปู่ฝั้น และได้มาประกาศหาพระภิกษุที่มีข้อวัตร มีหลักการ มีแนวทางปฏิบัติ ในสายพระกรรมฐาน ตามรอยธรรมปฏิปทาของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ที่สามารถช่วยเหลือดูแลตนเองได้ดีแล้ว ให้ไปเผยแผ่ธรรมและโปรดญาติโยม ที่ภาคตะวันออก ( สำนักสงฆ์ญาณสังวราราม อ.บางละมุง จ.ชลบุรี) 

- พรรษาที่ ๕ (พ.ศ. ๒๕๑๙) จำพรรษาที่ สำนักสงฆ์ญาณสังวราราม อ.บางละมุง จ.ชลบุรี (ปัจจุบันชื่อวัดญาณสังวรารามวรมหาวิหาร ในพระบรมราชูปถัมภ์) หลังจากออกพรรษา ท่านจึงธุดงค์มายังภาคอีสาน

- พรรษาที่ ๖ (พ.ศ. ๒๕๒๐) จำพรรษาที่วัดป่าบ้านยาง อ.บรบือ จ.มหาสารคาม

- พรรษาที่ ๗ - ๑๙ (พ.ศ. ๒๕๒๑ - ๒๕๓๓) จำพรรษาที่วัดอุดมคงคาคีรีเขต อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น 

        ยุคที่วัดอุดมคงคาคีรีเขต(ดูน) รุ่งเรืองสูงสุด คือในช่วงปี พ.ศ. ๒๕๑๘ จนกระทั่งหลวงปู่ผาง จิตฺตคุตฺโต มรณภาพในปี พ.ศ. ๒๕๒๕ หลวงปู่ผาง ท่านเป็นประธานเริ่มก่อสร้าง พระเจดีย์ชัยมงคล ในปี พ.ศ. ๒๕๑๘ แล้วเสร็จในปี พ.ศ. ๒๕๒๒ (ระยะเวลารวม ๕ ปี)

        พ.ศ. ๒๕๒๑ พระอาจารย์นาวา (ขรัวตาลาย) ศิษย์เก่าหลวงปู่ฝั้น อาจาโร หลานพระยาทรงสุรเดช ได้พาหลวงปู่นงค์ ซึ่งเคยอยู่วัดถ้ำขาม ด้วยกัน มาดูแลรับใช้อุปฐาก หลวงปู่ผาง ในช่วงนั้นพระอาจารย์หม๋วย เป็นเจ้าอาวาส หลวงปู่ผาง เป็นประธานสงฆ์ 

        หลวงปู่ผาง ท่านให้ปฏิปทากับหลวงปู่นงค์ ว่า “ให้รู้จักแก้ความทุกข์ ที่ถูกต้อง ถึงการปิดทวารทั้ง ๖ ได้แก่ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ”

ตา : ตามองเห็นอะไร อย่าแสดงความอยาก กำหนดจิตข่มใจไว้

หู : หูได้ยินเสียงอะไร อย่าแสดงความอยาก กำหนดจิตข่มใจไว้

จมูก : จมูกได้กลิ่นอะไร อย่าแสดงความอยาก กำหนดจิตข่มใจไว้

ลิ้น : ลิ้นได้สัมผัสรสชาติใด อย่าแสดงความอยาก กำหนดจิตข่มใจไว้

กาย : กายไปสัมผัสและจับอะไร อย่าแสดงความอยาก กำหนดจิตข่มใจไว้

ใจ : ห้ามใจเอาไว้ ไม่ให้เป็นใหญ่ เป็นประธาน

หลวงปู่ผาง กล่าวต่อว่า “ใจนี้สำคัญมาก ทุกสิ่งทุกอย่าง ถ้าใจผ่านได้ ทำอะไรก็สำเร็จ ดังสุภาษิตว่า ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว ตา หู จมูก ลิ้น ก็เช่นกัน”

หลวงปู่นงค์ จึงได้รู้จักและเป็นสหธรรมิกกับ 

        หลวงปู่บุญเฮ้า สุเมโธ (พระครูสิริธรรมารักษ์) อุปสมบท ปี พ.ศ. ๒๕๑๖ ท่านเป็นศิษย์หลวงปู่ขาว อนาลโย

        หลวงปู่จื่อ พันธมุตโต (พระราชภาวนาวชิรคุณ สุนทรธรรมวิจิตร ยติคณิสสรบวรสังฆาราม คามวาสี พระราชาคณะชั้นราช) อุปสมบถ เมื่อวันที่ ๑๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๑๘ ที่วัดศรีแก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ

        หลวงปู่ประเสริฐ สิริคุตโต (พระครูโสภณธรรมคุณาภรณ์) หลานหลวงปู่ผาง อุปสมบทที่สิมโบราณหลังเก่า ที่วัดกุดกะเสียน อ.เขื่องใน จ.อุบลราชธานี เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๒๐ ในคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ในปี พ.ศ. ๒๕๒๑ หลวงปู่ประเสริฐ สิริคุตโต ได้เข้ามาญัตติบวชเป็นธรรมยุติ ที่วัดศรีแก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ และจำวัดที่วัดอุดมคงคาคีรีเขต ตามคำเชิญหลวงปู่ผาง ถึง ๓ ครั้ง โดยครั้งนี้หลวงปู่ผาง ไปตามหลวงปู่ประเสริฐ ถึงที่บ้านกุดกะเสียน       

        หลวงปู่สมชาย วัดครองยุต อ.น้ำหนาว จ.เพชรบูรณ์

- พรรษาที่ ๒๐ - ๒๓ (พ.ศ. ๒๕๓๔ - ๒๕๓) จำพรรษาที่วัดป่าบ้านยาง อ.บรบือ จ.มหาสารคาม

- พรรษาที่ ๒๔ - ๓๐ (พ.ศ. ๒๕๓๗ - ๒๕๔๓) จำพรรษาที่วัดอุดมคงคาคีรีเขต อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น

- พรรษาที่ ๓๑ (พ.ศ. ๒๕๔๔) จำพรรษาที่วัดเขาตาเงาะอุดมพร อ.หนองบัวระเหว จ.ชัยภูมิ

- พรรษาที่ ๓๒ - ๓๓ (พ.ศ. ๒๕๔๕ – ๒๕๔๖) จำพรรษาที่วัดป่าเวฬุวันอรัญญวาสี อ.เขื่องใน จ.อุบลราชธานี

- พรรษาที่ ๓๔ (พ.ศ. ๒๕๔๗) จำพรรษาที่วัดอุดมคงคาคีรีเขต อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น

- พรรษาที่ ๓๕ - ๓๖ (พ.ศ.๒๕๔๘ - ๒๕๔๙) จำพรรษาที่วัดป่าหนองหวาย อ.ชนบท จ.ขอนแก่น

- พรรษาที่ ๓๗ - ๔๙ (พ.ศ. ๒๕๕๐ – ๒๕๖๔) จำพรรษาที่วัดอุดมคงคาคีรีเขต อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น จนถึงปัจจุบัน 

#หน้าที่การปกครองทางคณะสงฆ์และสมณศักดิ์

- พ.ศ. ๒๕๒๑ ได้รับแต่งตั้งเป็นพระฐานานุกรมที่ “พระวินัยธร” ในพระเทพบัณฑิต (อินทร์ ถิรเสวี)

- พ.ศ. ๒๕๒๓ – ๒๕๒๙ ได้รับแต่งตั้งเป็นรองเจ้าอาวาส วัดอุดมคงคาคีรีเขต อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น

- พ.ศ. ๒๕๓๐ ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาส วัดอุดมคงคาคีรีเขต อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น

- พ.ศ. ๒๕๓๙ ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะตำบลนางาม อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น

- วันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๐ พระวินัยธร (นงค์ ปคุโณ) ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นเจ้าคณะตำบลชั้นตรี ในราชทินนามที่ “พระครูนิวิฐสมณวัตร”

- พ.ศ. ๒๕๔๒ ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นเจ้าคณะตำบล ชั้นโท 

- วันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๔ ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นเจ้าคณะตำบลชั้นโท เป็นชั้นเอก

- พ.ศ. ๒๕๖๒ ได้รับแต่งตั้งเป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะตำบลนาข่า ให้เป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะตำบลกุดเค้า (ธ) อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น

        ปัจจุบัน พระครูนิวิฐสมณวัตร (นงค์ ปคุโณ) ดำรงตำแหน่งเป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะตำบลกุดเค้า(ธ) และ เจ้าอวาสวัดอุดมคงคาคีรีเขต บ้านโสกน้ำขุ่น ต.นางาม อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น สิริอายุ ๗๒ ปี พรรษา ๔๙ (พ.ศ. ๒๕๖๕)

#วาระครบรอบวันมรณภาพของหลวงปู่ผาง_จิตฺตคุตฺโต

- วันที่ ๒๓ มีนาคม พ.ศ ๒๕๔๓ พระธรรมวิสุทธิมงคล (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน) วัดป่าบ้านตาด แสดงธรรมเทศนา และรับผ้าป่าช่วยชาติ 

        เวลา 17.00 น. ศาสตราจารย์ พลเอกหญิง พลเรือเอกหญิง พลอากาศเอกหญิง สมเด็จพระเจ้าน้องนางเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี กรมพระศรีสวางควัฒน วรขัตติยราชนารี ทรงเสด็จเป็นประธานในพิธีวาระครบรอบวันมรณภาพของหลวงปู่ผาง จิตฺตคุตฺโต

- วันที่ ๒๔ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๐ พระธรรมวิสุทธิมงคล (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน) วัดป่าบ้านตาด ประกอบพิธีบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ และอัฐิธาตุหลวงปู่ผาง จิตฺตคุตฺโต เพื่อประดิษฐานบนพระเจดีย์ชัยมงคล วาระครบรอบวันมรณภาพของหลวงปู่ผาง จิตฺตคุตฺโต

- วันที่ ๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๒ พระครูกันตธรรมานุรักษ์ (หลวงปู่ทองดี กันตธัมโม) , หลวงปู่นงค์ ปคุโณ , พระสมคิด ปิยธโร (แดง) และคณะสงฆ์ เข้ากราบเยี่ยมอาการอาพาธ และรับพระราชทานพระบรมสารีริกธาตุ กับสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก (เจริญ สุวฑฺฒนมหาเถร) ณ ตึกวชิรญาณวงศ์ ชั้น 6 โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ กรุงเทพมหานคร 

- วันที่ ๒๓ – ๒๕ มีนาคม ของทุกปี หลวงปู่นงค์ เป็นประธานฝ่ายสงฆ์ จัดงานครบรอบวันมรณภาพของหลวงปู่ผาง จิตฺตคุตฺโต ที่วัดอุดมคงคาคีรีเขต จวบจนปัจจุบัน

#หน้าที่ดูแลพัฒนา_บูรณะศาสนสถานภายในวัด

- สร้างวิหารหลวงปู่ผาง บนตำแหน่งสถานที่พระราชทานเพลิงศพ 

- สร้างเจดีย์แม่ชีบาง บนตำแหน่งสถานที่เผาศพแม่ชีบาง ครองยุต

- สร้างวิหาร เพื่อประดิษฐาน รูปเหมือนหลวงปู่ผาง ขนาดเท่าองค์จริง หน้าศาลาการเปรียญ

- สร้างเมรุเผาศพ และศาลาพักศพหลังที่ ๒ , บูรณะศาลาพักศพหลังแรก ที่สร้างเมื่อครั้งสมัยหลวงปู่ผาง ในปี พ.ศ.๒๕๒๐

- สร้างศาลา ไว้เมตตาญาติธรรมและศิษยานุศิษย์ ข้างพระเจดีย์กู่แก้ว (ห้องพักหลวงปู่นงค์ ) 

- สร้างถนนคอนกรีต บันไดปูนซีเมนต์ ขึ้นเขาไปยัง พระเจดีย์ถ้ำกงเกวียน

- สร้างกุฏิสำหรับพระภิกษุ สามเณร หลายหลัง

- สร้างห้องน้ำ ห้องสุขา ตามจุดต่าง ๆ สำหรับญาติธรรม

- สร้างศาลาโรงทาน ข้างพระเจดีย์ชัยมงคล 

- สร้างศาลาริมสระน้ำ และโรงครัว ข้างศาลาการเปรียญ

- ขุดสระเพิ่ม เพื่อรองรับน้ำดูน ที่ผุดจากใต้ดิน และสร้างถังน้ำปูนซีเมนต์หลังพระอุโบสถ พร้อมระบบประปาภายในวัด และชาวบ้านในหน้าแล้ง

- ขุดสระน้ำเพิ่ม บนเขา และข้างพระเจดีย์กู่แก้ว เพื่อกักเก็บน้ำในฤดูฝน

- สร้างศาลาหลังใหญ่ บนเขา ข้างพระเจดีย์ถ้ำกงเกวียน

- วันที่ ๑๖ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖๐ ทำพิธีบวงสรวงสร้างวิหาร และเทปูนหล่อพระชัยธรรมรัศมี สวลีมงคล (หลวงพ่อทันใจ) บนเขา ข้างพระเจดีย์ถ้ำกงเกวียน 

- คณะศิษยานุศิษย์ ถวายปัจจัยก่อสร้างศาลาทรงไทยด้านหน้า บันไดพญานาค และบูรณพระเจดีย์กู่แก้ว พร้อมถวายกฐิน ในวันที่ ๒๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๖๐

- พ.ศ. ๒๕๖๑ สร้างกุฏิพำนักสำหรับแม่ชี ข้างพระเจดีย์ชัยมงคล

- วันที่ ๒๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๒ บูรณะและยกช่อฉัตรพระเจดีย์ถ้ำกงเกวียน

- เดือนเมษายน พ.ศ. ๒๕๖๔ คณะศิษยานุศิษย์ บูรณะปรับปรุง กุฏิใหญ่ (กุฏิที่พักหลวงปู่ผาง) เพื่อใช้เป็นที่พักหลวงปู่นงค์ , หลวงปู่จื่อ และหลวงปู่ประเสริฐ

- เดือนมีนาคม พ.ศ.๒๕๖๕ นำคณะชาวบ้านเทพื้นถนนคอนกรีตในวัด และถนนขึ้นพระเจดีย์ถ้ำกงเกวียน

- หลวงปู่นงค์ ปรับปรุงภูมทัศน์ภายในวัด ดูแลซ่อมแซม บูรณะศาสนสถาน สิ่งก่อสร้างทุกอย่าง ที่สร้างเมื่อครั้งหลวงปู่ผาง ให้สวยงาน สมบูรณ์ดังเดิม

        หลวงปู่นงค์ ท่านได้รับความไว้วางใจจากหลวงปู่ผาง ให้ดูแลวัดดูนต่อจากท่าน หลวงปู่นงค์ เป็นพระปฏิบัติปฏิบัติชอบ จริยวัตรที่งดงาม ตามปฏิปทาพ่อแม่ครูอาจารย์ หลวงปู่ใหญ่ (หลวงปู่ผาง) ที่เป็นอาจารย์ อย่างมิขาดตกบกพร่อง ท่านมีเมตตาธรรมสูง เป็นที่รักใคร่ของชาวบ้าน ญาติธรรม และศิษยานุศิษย์ เมตตาคนที่ตกทุกข์ได้ยากโดยไม่เลือกชนชั้นวรรณะ ถึงแม้ท่านจะชราภาพและมีอาการอาพาธ ท่านก็ยังรับกิจนิมนต์ และงานพิธีพุทธภิเษกต่าง ๆ 

#ละสังขาร

หลวงปู่นงค์ ปคุโณ วัดอุดมคงคาคีรีเขต อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น ได้ละสังขารในวันพุธ ที่ ๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๖ ตรงกับวันแรม ๓ ค่ำ เดือนสาม(๓) ปีขาล สิริอายุ ๗๒ ปี ๕๐ พรรษา

#โอวาทธรรม_และหลักคำสอน

๑. ให้วางความตาย อย่าเสียดาย ความมี

๒. เราทุกข์ เพราะเราไปหลงในกระแสโลก ไปหลงโดยไม่รู้ตัว นักปฏิบัติธรรม จะไม่หลงโลก

๓. ธรรม ใด ๆ ก็ไร้ค่า ถ้าไม่ ทำ

๔. ตาด ใช้กวาดทำความสะอาด กะใช้กวาดจิตใจเฮาได้นำ

๕. อนิจจังเป็นของไม่เที่ยง เกิดเท่าไหร่ตายเกลี้ยง ไม่เหลือหรอ

๖. ของแท้ ของจริง ต้องนิ่งเงียบเป็นใบ้ มีดีไม่ต้องอวด

๗. การปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบนั้น เราต้องทำตามวิสัย จรรยาวิปัสสนากรรมฐาน เป็นเลิศแห่งการปฏิบัติทั้งปวง “ธรรมเป็นเครื่องอยู่อาศัยของสมณะ”

๘. มีได้ก็หมดได้ รักได้ก็ชังได้ รวยได้ก็จนได้ เกิดได้ก็ตายได้ เช่นกัน เอาไปพิจารณาดูนะ

๙. อายุเฮา พรรษาเฮา มื้อหนึ่ง คืนหนึ่ง ท่อนั่นเด้ บ่อยู่โดน อยู่สำนั่น กะดีพอแฮงแล้ว

๑๐. ของดีอยู่ในใจหมดแล้ว นั่นหละของดี

๑๑. มีแต่ใจเฮาท่อนั่น ที่จะฮู้ว่าสุขหรือทุกข์ บังคับเอาเด้อ ฝึกเอาเด้อ

๑๒. ผู้ที่เขาดี เขาก็ไม่เคยว่าตัวเองดี ผู้ที่เขาเก่ง เขาไม่เคยว่าตัวเองเก่ง ผู้ที่เขามีจริง เขาก็ไม่เคยอวดอ้างว่าตนมี เขารู้ตัวเขาเองว่าเขาเป็นอย่างไร เห็นแต่คนที่ไม่ดี คนที่ไม่มี คนที่ไม่เก่งจริง มักอวดอ้างประกาศโฆษณา ของจริงไม่ต้องอวดกันหรอก มันรู้ ๆ กันอยู่

๑๓. รู้ไหมทำไมถึงแก่ เพราะว่า สังขารร่างกายมันเสื่อมสิ้นไป คนเราเกิดมาแล้ว ยอ่มมีแก่ มีเจ็บ มีตาย เป็นของธรรมดา

๑๔. ไหว้พระเฮ็ดอยู่บ้านกะได้ เฮ็ดอยู่วัดจั่งสิมารวมกันหลาย ๆ กะได้ เฮ็ดเอาบ่มีไผ๋เฮ็ดให่เฮาได้ บุญไผ๋บุญมัน เป็นของละเอียด ผู้ได๋ทำผู้นั้นกะได้

๑๕. ยิ้ม สู้มันโลด ทุกข์นั้น สลัดมันให้หลุด อยู่ที่ใจเฮาดอก

๑๖. เรื่องของคนอื่น อย่ายื่นหูออกไปหาเขา เขาจะด่า จะว่าอะไร ก็ช่างเขา หูเราก็ให้ติดอยู่กับตัวเรา ทุกวันนี้อยาก หูมันเลยไปยื่นเอามา ตัวเองก็ไปปรุงแต่งอีก จะแก้มันได้ ก็คือให้อยู่เฉย ๆ เด้อ

๑๗. ดู๋ หมั่น ขยัน เป็นคนต้อง ดู๋ หมั่น ขยัน มันจั่งดีเด้ หากินกะหมาน กะเจริญ

๑๘. ทุกมื้อนี่ มารมันมีหลายกว่าคนมีบุญ มันบ่สนว่า บาปเวรมีจริง คนชั่วใจต่ำนรกเปิดทางให้ คนทำดีใจเป็นกุศล มีสวรรค์เป็นที่หมาย พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า “กัมมุนา วัตตติ โลโก สัตว์โลกทั้งหลายย่อมเป็นไปตามกรรม”

๑๙. อย่าไปโทษกรรม อย่าไปโทษพรหมลิขิต ให้โทษที่การกระทำของตัวเราเอง เพราะการกระทำของเรา มีเพียง ๒ อย่าง คือ กรรมดี และกรรมชั่ว

๒๐. เฮาเฮ็ดนำหลวงปู่ผาง สมัยแต่กี้ โฮ...ละเอียดอี่หลีเด้ หลวงปู่ผาง เพิ่นมักความละเอียด เฮ็ดมักง่ายบ่ได้ เพิ่นด่านี้เสียงนี่ดังเป็นตาย่านคือหยั๋งนี่ เฮ็ดอี่หลี บ่แม่นเฮ็ดพอ ๆ แล้ว

เฝ้ายามเพิ่นป่วย ยาเบิด หลวงปู่เพิ่นว่า “เบิดกะส่างมันเถาะ เซาฉันแล้ว แต่หมอแท้ ๆ ยังตาย” เพิ่นว่า โธ่! หลวงปู่ใหญ่ บ่ธรรมดาเด้อ เพิ่นฮู้ของเพิ่น เฮาสิไปเว้าดุ กะบ่ได้แหล่ว เพิ่นฮ้ายเอาเลย หลวงปู่เพิ่นเด็ดขาดเด้

๒๑. อย่าไปทุกข์ใจ กับสิ่งรอบข้างที่มากระทบ ให้พิจารณาแล้ว “ปล่อยวาง”

๒๒. ธรรม ทำแล้วมีความสุข ถึงจะเรียกว่า ธรรม ไม่ตึงเกินไป ไม่หย่อนเกินไป

๒๓. เข้าพรรษาปีนี้ ตั้งใจ ตั้งสัจจะ เฮ็ดแนวได๋แนวหนึ่ง ตั้งใจภาวนาไผ๋มัน เฮ็ดเอา อดเอา ทนเอา พระเฮากะตั้งใจเอา สวดมนต์ภาวนาอย่าขาด

รวบรวมเผยแผ่ โดย : นายสุวิจักขณ์ เกษร (วรรณ)

                                     นายณัฐพล สันวิจิตร (กาย)

                                     นางกุมารี พลศักดิ์ (เบียร์)

------

ท่องเที่ยวธรรม ขอนอบน้อมพระอริยสงฆ์ด้วยเศียรเกล้า

กราบขอบพระคุณและอนุโมทนาบุญที่มา FB page พระกรรมฐานสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต และผู้จัดทำรวบรวม

อนุโมทนาบุญกุศลจากการอ่าน

สวัสดี.