ชีวประวัติ ปฏิปทาหลวงปู่ชนะ อุตฺตมลาโภ วัดป่าโนนหมากอื๋อ ต.บ้านเขวา อ.เมือง จ.มหาสารคาม

 ประวัติและปฏิปทา หลวงปู่ชนะ อุตตมลาโภ 

     วันที่ ๑๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๖๗ เป็นวันครบรอบ ๘๒ ปี ชาตกาล หลวงปู่ชนะ อุตตมลาโภ วัดป่าโนนหมากอื๋อ ตำบลบ้านเขวา อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม หลวงปู่ชนะ อุตฺตมลาโภ ท่านเคยได้อยู่ศึกษาปฏิบัติธรรมกับลูกศิษย์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโตหลายท่าน อาทิเช่น หลวงปู่ขาว อนาลโย หลวงปู่ฝั้น อาจาโร หลวงปู่บัว สิริปุณโณ หลวงปู่ชอบ ฐานสโม หลวงปู่วัน อุตตโม หลวงปู่มหาบุญมี สิริธโร หลวงปู่หลุย จันทสาโร และอีกหลายท่าน ซึ่งหลวงปู่ชนะ ท่านถือว่าเป็นพระวิปัสสนาจารย์สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโตที่ยึดถือข้อวัตรปฏิบัติได้อย่างดียิ่ง เป็นที่ควรแก่สักการะของหมู่ชน เป็นที่ยอมรับของคณะพระกรรมฐานสายวิปัสสนากรรมฐานถือความเด็ดเดี่ยว และเป็นอาจารย์ผู้ถ่ายทอดวิปัสสนาธุระในยุคปัจจุบัน

หลวงปู่ชนะ อุตตมลาโภ เกิดเมื่อวันที่ ๑๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๘๕ ณ บ้านเลขที่ ๔๔ หมู่ ๓ ตำบลค้อใต้ อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร บิดาชื่อนายเห็ม อุดมลาภ มารดาชื่อนางคำ อุดมลาภ อาชีพทำนา 

เหตุแห่งการอุปสมบท ในปีพุทธศักราช ๒๕๐๗ หลวงปู่ชนะ อุตฺตมลาโภ ได้เข้าไปอุปัฏฐากรับใช้คณะสงฆ์ที่วัดป่าแก้วชุมพล อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร ซึ่งพระน้องชายได้บวชอยู่ที่นั้น ก่อนเข้าพรรษาหลวงปู่เพียร วิริโย ท่านได้จำพรรษาที่วัดป่าแก้วชุมพล ได้กล่าวชักชวนให้หลวงปู่ชนะ 

อุตฺตมลาโภ ให้มาบวชเป็นพระภิกษุ โดยกล่าวว่า 

“นะ (ชื่อเล่นหลวงปู่ชนะ) เคยบวชไหม เคยภาวนาไหม เคยสวดมนต์ไหว้พระไหม” 

เมื่อหลวงปู่เพียรสอบถามท่าน ท่านก็ตอบว่าไม่เคย หลวงปู่เพียรเลยกล่าวว่า ถ้าไม่เคย เกิดเป็นลูกผู้ชาย ต้องได้บวชนะ ท่านเลยกลับมาปรึกษาครอบครัว ขออนุญาตบวช ในช่วงเข้าพรรษา พ.ศ. ๒๕๐๗ ซึ่งหลวงปู่เพียร ไม่อนุญาตให้บวชเข้าพรรษา ให้เป็นผ้าขาว หัดสวดมนต์ไหว้พระ ศึกษาข้อวัตรปฏิบัติ โดยมีหลวงปู่เพียร เป็นประธานสงฆ์ในขณะนั้น แล้วได้เข้าศึกษากับหลวงปู่ขาว อนาลโย ที่ท่านมาแวะมาพักที่วัดป่าแก้วชุมพลเป็นประจำ จนกระทั่งออกพรรษา หลวงปู่ขาวได้บอกว่า “อาจารย์เพียร นะ บวชได้แล้ว”

ท่านเลยได้บวชหลังจากออกพรรษาในงานกฐิน เมื่อวันที่ ๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๐๗ ที่วัดศรีสว่างแดนดิน ต.สว่าง อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร โดยมีพระอาจารย์คำมี สวณฺณสิริ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอธิการคล้าย ทานรโท เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระมหาเอื้อน ชิโตทโย เป็นพระอนุสาวนาจารย์

ซึ่งเมื่อบวชแล้ว ท่านได้ศึกษาและตั้งใจปฏิบัติด้านวิปัสสนากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ในช่วงเข้าพรรษาปี ๒๕๐๘ หลวงปู่ชนะท่านได้ตัดสินใจขึ้นไปศึกษาข้อวัตรปฏิบัติกับหลวงปู่ฝั้น อาจาโร ซึ่งหลวงปู่ชนะ เมตตาเล่าให้ฟังว่า ที่ถ้ำขามยุคนั้น หลวงปู่ฝั้น พานั่งภาวนาถึงสว่างทุกวันพระ หลวงปู่ชนะเองก็บวชใหม่ๆ ท่านก็นั่งภาวนากับหลวงปู่ฝั้น นั่งได้ ๓๐ นาที เหมือนใจจะขาด เหมือนมีอะไรมาไต่ตามตัว ขาก็ปวด ลืมตาไปทางไหน คนเฒ่าคนแก่ก็นั่งภาวนาได้ หลวงปู่ฝั้น ท่านก็นั่งสงบ มีแต่องค์หลวงปู่เองที่ลืมตา พลิกซ้ายพลิกขวา กว่าจะนั่งภาวนาได้สว่าง ในใจคิดว่าคนเฒ่าคนแก่ยังนั่งได้ เราเป็นคนหนุ่มแท้ๆ จะนั่งไม่ได้ ถ้าจะตายก็ปล่อยให้มันตายไปเลย สุดท้ายก็มานั่งได้ถึงสว่าง หลังจากออกจากหลวงปู่ฝั้นก็ขึ้นถ้ำพวง  

ลองนั่งภาวนาดูผลปรากฏว่า นั่งคนเดียวไม่ได้ ไม่สว่าง มีแต่จะหลับ เลยตัดสินใจไปนั่งภาวนาที่หน้าผา ถ้าหากมันง่วงนอนก็ให้มันตกหน้าผาตายไปเลย ด้วยความกลัวตาย มันก็มีสติอยู่ตลอด นั่งภาวนาไปก็กลัวตายไป มีสติอยู่กับลมหายใจ ความง่วงที่เคยเกิดขึ้นหายไปหมด ก็เลยนั่งภาวนาถึงสว่างได้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา จะนั่งคนเดียวหรือเป็นหมู่คณะก็นั่งได้       

หลวงปู่ชนะได้นำพระพุทธรูปปิดทองคำเปลว ๒ องค์ มาประดิษฐานที่วัดถ้ำขาม ซึ่งเป็นวัดที่หลวงปู่ชนะเคยจำพรรษาอยู่กับหลวงปู่ฝั้น อาจาโร เหตุปัจจัยที่หลวงปู่ชนะนำพระพุทธรูปมาไว้ที่วัดถ้ำขาม ท่านเล่าว่า “ในชีวิตเฮาบ่เคยถวายพระพุทธรูปนำเขา มื้อนึงเฮาภาวนาอยู่เห็นพระพุทธรูปสีทองอยู่บนถ้ำขาม 2 องค์ เฮากะว่าเฮาปรุง แต่มื้อที่สองที่สามมันบ่แม่น มันมีเหตุ มีผล ของมัน เฮาจังใดเอามาไว้ สมัยเฮาอยู่ถ้ำขาม ลำบากหลาย แต่กะภาวนาดี ภาวนาถึงสว่างทุกมื้อ เดินไปบิณฑบาตก็สบายใจ จนติดสบาย ปู่ฝั้นบอกว่าบ่แม่นแล้ว ปู่ฝั้นกะบอกแนวการประพฤติปฏิบัติใหม่ ทุกมื้อนี้พระที่มาอยู่สร้างถ้ำขามนำเฮามีปู่อุทัย จารย์เสถียร นอกนั้นตายหมดแล้ว เฮากะพระน้อยอยู่สมัยนั้น”

หลวงปู่ชนะ ท่านเป็นพระนักปฏิบัติ ไม่นิยมการสร้างรูปเหรียญ ในเรื่องนี้ท่านได้เล่าว่า สมัยแต่ก่อน บวชพระใหม่ๆวัตถุมงคล หลวงปู่ก็ชอบก็สะสมเหมือนกัน จะไปไหนมาไหนก็เต็มย่ามเลยล่ะ คาถาอาคมกะศึกษาเหมือนกัน เรียนเหมือนกัน จนพ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านได้ว่า จะเอาวัตถุมงคล เอาไสยศาสตร์ติ เข้าสู่นิพพาน เข้าถึงมรรคถึงผล พอครูบาอาจารย์ท่านบอกสอนมาแบบนั้น เราก็มานั่งพิจารณาดู มันก็จริงของพ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านเตือน วัตถุกะคือวัตถุ ดีชั่วก็อยู่ที่เราปฏิบัติ พอพิจารณาได้แบบนั้นก็เลยวาง เลยปลง สละออกจากใจ ใครมาขอก็ให้เขาไป แต่กะมาเห็นโทษของวัตถุมงคล โทษของรูปเหรียญ ก็ตอนไปอยู่กับหลวงปู่ฝั้น โยมใครมาก็มาขอแต่รูปเหรียญหลวงปู่ฝั้น พระสงฆ์ก็ไม่ได้สงบล่ะ บางคนก็มาขอบูชา ก็เป็นการซื้อขายกันดีๆนี่ล่ะ พอเห็นแบบนั้น มันไม่ใช่แล้วเดนิ โยมบางคนพอพระไม่ให้ก็ว่าพระ พระบางรูปกะเอาหลวงปู่ไปขาย มีปัญหากันบ่เลิก วุ่นวายหลายสมัยนั้น พระมาจำพรรษาก็มากหลาย พอเห็นแบบนั้นเราเป็นนักปฏิบัตินักภาวนาก็มานั่งพิจารณาดู มันไม่ใช่เเล้ว เคารพศรัทธาจังใด เอาหลวงปู่ฝั้น มาค้ามาขายแบบนี่เช่ากะขาย บูชากะขาย เปิดจองกะขาย ถ้ามันเคารพศรัทธาแท้ มันจะบ่กล้าล่วงเกินพ่อแม่ครูบาอาจารย์เลย อย่างหลวงปู่ไปอยู่นำหลวงปู่ฝั้น จะพูดจะคุยอะไรกับหลวงปู่ฝั้น ก็ต้องขอโอกาสท่านตลอด จะตัดไม้ จะซักผ้า ต้มผ้า ต้องไปขอโอกาสไปกราบเรียนหลวงปู่ก่อนถึงจะทำได้ ถ้าพูดเรื่องวัตถุมงคลกับความอยากของคน สร้างจังใดก็ไม่มีพอ เอาไปแล้วก็ไม่ได้เอาไปอะไร เอาไปอวดไปอ้างกัน สิ่งที่สอนให้ทำก็ไม่ทำ เหตุนี้เลยไม่อยากให้ใครทำวัตถุมงคลของหลวงปู่ ปฏิปทาหลวงปู่ไม่มีการให้ลูกศิษย์ลูกหาเอาวัตถุมงคลไปค้าไปขาย มันเป็นการไม่เคารพ ผู้ที่ศรัทธาผู้ที่เชื่อฟังหลวงปู่เขาจะทำตามที่หลวงปู่บอกไว้

หลวงปู่ชนะ อุตตมลาโภ ท่านเป็นพระเถระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติบัติชอบ เคร่งครัดในธรรมวินัย มักน้อยสันโดษ มีจิตเมตตา ท่านได้ให้การสงเคราะห์โลกไว้มากมาย ทั้งการมอบทุนการศึกษา และมอบปัจจัยจัดซื้อเครื่องมือทางการแพทย์ให้แก่โรงพยาบาล เป็นต้น

หลวงปู่ชนะ อุตตมลาโภ วัดป่าโนนหมากอื๋อ อ.เมือง จ.มหาสารคาม ละสังขารตรงกับวันอังคาร ที่ ๒๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๖๗ เวลา ๑๗.๐๔ น. ณ กุฏิวัดถ้ำพวง อ.ส่องดาว จ.สกลนคร สิริอายุ ๘๑ ปี ๕๙ พรรษา

ขอนอบน้อมพระอริยสงฆ์ด้วยเศียรเกล้า

อนุโมทนาบุญกุศลจากการอ่าน

ขอขอบคุณ อนุโมทนาบุญผู้รวบรวม เผยแพร่ FBพระกรรมฐานสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ขอสรรพมงคลจงมีแด่ท่าน

สวัสดี.