ชีวประวัติ ปฏิปทาหลวงปู่เจริญ ญาณวุฑโฒ วัดถ้ำปากเปียง อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่

 ประวัติและปฏิปทา หลวงปู่เจริญ ญาณวุฑโฒ  

     วันที่ ๒๒ ตุลาคม ๒๕๖๗ เป็นวันเจริญอายุวัฒนมงคล ครบรอบ ๙๕ ปี หลวงปู่เจริญ ญาณวุฑโฒ วัดถ้ำปากเปียง อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ ท่านเป็นพระเถระชั้นผู้ใหญ่ในฝ่ายวิปัสสนากรรมฐานในเขตภาคเหนือ และหลวงพ่อเป็นพระกรรมฐานสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต หลวงปู่เจริญ ญาณวุฑโฒ เกิดวันที่ ๒๒ ตุลาคม ๒๔๗๒ ท่านเป็นศิษย์ของหลวงปู่บุญจันทร์ กมโล วัดป่าสันติกาวาส อ.ไชยวาน จ.อุดรธานี ในปี พ.ศ. ๒๕๕๓ ท่านเป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะตำบลเชียงดาว (ธ.)

วัดถ้ำปากเปียง (หลวงปู่เจริญ) เป็นวัดป่า ท่ามกลางธรรมชาติ ร่มรื่นด้วยต้นไม้ใหญ่เขียวชะอุ่ม บรรยากาศสงบมาก เหมาะแก่การปฏิบัติธรรมเป็นอย่างยิ่ง และสวยงามตามธรรมชาติ เหมาะกับผู้ที่แสวงหาที่สัปปายะเพื่อปฏิบัติธรรมมาก 

ในปัจจุบันมีหลวงปู่เจริญ ญาณวุฑฺโฒ เป็นเจ้าอาวาส ท่านเล่าให้ฟังถึงความเป็นมาของถ้ำนี้โดยหลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ ท่านได้เมตตาเล่าให้ท่านฟัง จึงได้นำมาเล่าอีกต่อหนึ่ง เรื่องนี้หลวงปู่มั่นเป็นผู้เล่าให้หลวงปู่แหวนฟังว่าให้ท่านไปภาวนาที่ถ้ำนี้ซึ่งถือเป็นมงคล เพราะหลวงปู่มั่นเองก็เคยมาภาวนา แล้วยังเคยมีพระอรหันต์เคยมีนิพพานที่นี่ เมื่อหลวงปู่แหวนได้นั่งสมาธิดูจึงทราบว่าพระอรหันต์ที่มานิพพานที่ถ้ำนี้ ท่านนิพพานในอิริยาบถยืน

นอกจากถ้ำปากเพียงแล้วยังมีปูชนียสถานที่สำคัญก็คือ พระประธานซึ่งเป็นพระกริ่งใหญ่ที่สุดในประเทศไทย มีนามว่า “สิทธัตโถ” ซึ่งเป็นพระนามที่ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก (อยู่ ญาโณทยมหาเถร) วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร กรุงเทพมหานคร สมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ 15 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ได้ถวายพระนามให้ ความหมายของนาม “สิทธัตโถ” นี้คือ “ผู้ประทานความสำเร็จ” นามเริ่มแรกของวัดถ้ำปากเพียงก็สอดคล้องกับพระประธานองค์นี้คือ “วัดสิทธัตโถภาวนาราม”

เทศนาธรรม หลวงปู่เจริญ ญาณวุฑโฒ

จะให้รักษาศีล ๕ จะรักษากันได้หรือเปล่าเนี่ย ที่เราได้มาเกิดเป็นมนุษย์ ก็เพราะศีล ๕ นี่หล่ะ คนมีศีล ๕ ห้ามอบายภูมิทั้งสี่ คือ เปรต อสูรกาย สัตว์นรก สัตว์เดรฉาน เพราะฉะนั้น เดี๋ยวนี้เรามากินของเก่า ของใหม่ทำได้มากได้น้อยเท่าไหร่ยังไม่รู้ ให้ทำไปเรื่อยๆ มีตรงใหนก็ทำ ไม่ต้องทำมาก มีสลึงก็เอาสลึง เห็นเถ้าแก่อาเสี่ยเขาทำเป็นหมื่นเป็นแสน อยากได้อย่างเขา คนที่ทำบุญมากได้น้อยก็มี ถ้าเรามีสลึง ก็สาธุ… ใส่ไปเลย อาจจะได้มากกว่าเงินหมื่นเงินแสน ก็ดูซิ

สมัยก่อนทำทานข้าวทัพพีเดียว ก็ยังได้ไปขึ้นสวรรค์โน้น ดูซิ.. เราทำขนาดนี้มันเลยสวรรค์ไปอีกแล้วมั้ง.. เพราะฉะนั้น เราอย่าไปประมาทเรื่องบุญเรื่องบาป ทำบาปก็เหมือนกัน รับศีลข้อปาณาติบาต จบแล้ว ศีลไปใหนแล้ว นั่นเห็นบ่ เพราะฉะนั้นศีลไม่ได้อยู่กับพระ พระเป็นผู้แนะนำให้ข้อรักษาเฉยๆ ศีลมันอยู่กับจิตกับใจของพวกเรานั้นแหละ นี่..จิตก็อย่าไปคิดอิจฉาริษยา อย่าไปคิดเบียดเบียน มันก็เป็นศีลแล้ว ไม่ต้องไปขอศีล ถ้าศีลขอเป็นศีลทุกข์ศีลยาก ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ประเพณีโบราณ เราทำยังไงก็ทำไป เพราะฉะนั้นให้พวกเราชาวบ้าน พ่อค้าแม่ขาย มันมีอริยทรัพย์โลกีย์ ก็มาเปลี่ยนเป็นอริยทรัพย์โลกุตระ ข้าวทัพพีเดียวก็ได้แล้ว น้ำพริกถ้วยหนึ่ง ผักลวก ไม่ต้องไปเอาเนื้อ เอาหมูหรอก….

ให้รักษาศีล ๕ มีอะไรบ้าง ใครว่าได้ลองดูเอา ปาณาติบาต ห้ามอะไร ? ห้ามฆ่าสัตว์ ฆ่าคนไม่เป็นไรหนอ..(โยมหัวเราะ) ฆ่าคนพาลไม่เป็นไรหรอก ถ้ามันยังอยู่มันก็เป็นคนพาลอยู่นั้นหล่ะ แต่คนอื่นเป็นพาลเราเห็นนะ ตัวเองเป็นพาลไม่ค่อยรู้ ไปเห็นแต่คนอื่น นี่..เส้นผมบังภูเขา อย่าไปมองคนอื่น อะไรทุกสิ่งทุกอย่างให้มันเป็นทางเดินของเขาซะ เขาเคยเดินทางนั้นก็ให้เขาเดิน อย่าไปเดินตามเขา ให้เราเดินตามทางเตียนๆ หนามจึงจะไม่ทิ่มแทง ทางที่ไม่มีขวากมีหนาม ให้เดินตามมรรคมีองค์ ๘ มีอะไรบ้าง ไปหาอ่านเอาเด้อ ทุกอย่างมันรวมอยู่ที่จิตกับกายของเรา เวลามันเจ็บใครเป็นคนเจ็บ เวลาจะตาย ท่องพุทธโธๆบ่ แม่ๆ พุทโธๆ เวลาเป็นๆไม่รู้จักพุทโธ เวลาจะตายมันเอาบ่ได้หรอกพุทโธ ที่ให้ฝึกสมาธิอยู่เดี๋ยวนี้เพราะอะไร เพราะถึงเวลาตายมันจะได้เอาทัน ไปสอนกันเวลาตาย มันไม่เข้าท่าหรอก เวลาคนตายไปเคาะโล่งเรียกให้มารับศีลรับพรเด้อ คนที่ตายแล้วมันจะมาเอาศีลอะไรเป็น เนี่ยคนเรานะ.. มีลูกมีหลานก็เอามาโกนหัวบวชเป็นพระศีล ๕ ยังไม่ได้เลย จะเอาศีลอะไรไปให้คนตาย

คนตายรับศีลไม่ได้ เอาบุญไม่ได้ หมดวาระแล้ว นอกจากจะทำบุญให้ อยู่ในภพที่ควรได้รับก็จะได้รับ ถ้าเขามีบุญกุศลอยู่แล้ว ตายไปปั้ป ขึ้นสวรรค์ ไม่เกี่ยวแล้ว นอกจากตายไปเป็นเปรตชนิดใดชนิดหนึ่ง จึงจะมาได้รับส่วนบุญ

ฉะนั้น จึงให้พวกเราขวนขวาย อันใหนไม่มีก็ทำให้มันมี อันใหนไม่เกิดก็ทำให้มันเกิด ภาวนาไม่มีก็ให้ภาวนา ให้อยู่กับพุทโธๆ ทุกลมหายใจ ขึ้นรถลงเรืออย่าไปลืมพุทโธ ถ้าคนมีพุทโธ รถจะกลิ้งสัก ๕ กลิ้ง ก็ไม่เป็นไรนะ…เล่าสิ่งเล็กๆน้อยๆพอเป็นคติเตือนใจ เท่านี้ก็พอแล้วหนอ.. พอหอมปากหอมคอ…สาธุ

เวลาเป็นๆ ไม่รู้จักพุทโธ

เวลาจะตายมันเอาบ่ได้หรอกพุทโธ

ที่ให้ฝึกสมาธิอยู่เดี๋ยวนี้เพราะอะไร

เพราะถึงเวลาตายมันจะได้เอาทัน

ภาวนาไม่มีก็ให้ภาวนา

ให้อยู่กับพุทโธๆ ทุกลมหายใจ

ขึ้นรถลงเรืออย่าไปลืมพุทโธ

(พระธรรมคำสอน…หลวงปู่เจริญ ญาณวุฑโฒ)

ขอนอบน้อมพระอริยสงฆ์ด้วยเศียรเกล้า

อนุโมทนาบุญกุศลจากการอ่าน

ขอขอบคุณ อนุโมทนาบุญผู้รวบรวม เผยแพร่ FBพระกรรมฐานสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ขอสรรพมงคลจงมีแด่ท่าน

สวัสดี.